carian..

INFO KESIHATAN - SISTEM INTEGUMENTARI



Sistem Integumentari adalah sistem organ yang melindungi badan daripada pelbagai jenis kerosakan, seperti kehilangan air atau luka dari luar. Sistem ini terdiri daripada kulit dan dermatologinya (termasuk rambut, bersisik, bulu, dan kuku). Sistem Integumentari mempunyai pelbagai fungsi; ia boleh bertindak sebagai kalis air, kusyen, dan melindungi tisu dalam tubuh, pengeluaran bahan buangan, dan mengawal suhu, dan tapak lampiran untuk reseptor deria untuk mengesan kesakitan, sensasi, tekanan, dan suhu. Untuk vertebrata daratan dengan pendedahan cahaya matahari yang ketara, sistem Integumentari juga menyediakan sintesis vitamin D.

Sistem integumentari mempunyai pelbagai peranan dalam homeostasis . Semua sistem badan bekerja dengan cara yang saling mengekalkan keadaan dalaman penting untuk fungsi badan. Kulit mempunyai tugas penting untuk melindungi badan dan bertindak sebagai pertahanan badan barisan pertama terhadap jangkitan, perubahan suhu, dan cabaran lain untuk homeostasis. Fungsi-fungsinya termasuklah melindungi tisu dan organ-organ dalaman badan, melindungi daripada pencerobohan oleh jangkitan organisma, melindungi badan daripada dehidrasi, melindungi tubuh daripada perubahan mendadak dalam suhu serta mengekalkan homeostasis, membantu mengeluarkan bahan-bahan buangan melalui peluh dan sebagainya.

ANATOMI DAN FISIOLOGI SISTEM INTEGUMENTARI

Sistem Integumentari adalah sistem organ yang melindungi badan daripada pelbagai jenis kerosakan, seperti kehilangan air atau luka dari luar. Sistem ini terdiri daripada kulit dan dermatologinya (termasuklah rambut, bulu, dan kuku). Sistem Integumentari mempunyai pelbagai fungsi; ia boleh bertindak sebagai kalis air, kusyen, dan pelindung tisu dalam tubuh, pengeluaran bahan buangan, dan mengawal suhu, dan tapak lampiran untuk reseptor deria untuk mengesan kesakitan, sensasi, tekanan, dan suhu. Untuk vertebrata daratan yang sering terdedahan kepada cahaya matahari, sistem Integumentari juga menyediakan pusat sintesis vitamin D.

LAPISAN KULIT

Sistem Integumentari adalah sistem organ yang terbesar badan. Pada manusia, sistem ini menyumbang kira-kira 12 hingga 15 peratus daripada jumlah berat badan dan meliputi 1.5-2 m kawasan permukaan. Ia membezakan, memisahkan, dan melindungi organisma dari persekitarannya. Invertebrata bertubuh kecil di habitat akuatik atau lembap bernafas menggunakan lapisan luar (lapisan teratas kulit). Sistem pertukaran gas, di mana gas hanya meresap ke dalam dan keluar dari celahan cecair (interstitial fluid),dipanggil penggantian integumentari.

Kulit manusia (lapisan teratas) terdiri daripada 3 lapisan tisu utama: epidermis, dermis dan hypodermis. Epidermis membentuk lapisan paling luar, menyediakan halangan awal kepada persekitaran luar. Di bawahnya, dermis terdiri daripada dua bahagian, lapisan papillary dan retikulum, dan mengandungi tisu penghubung, saluran darah, kelenjar, folikel, akar rambut, saraf deria, dan tisu otot. Lapisan paling dalam adalah hypodermis, khususnya terdiri daripada tisu adipos. 

EPIDERMIS

Lapisan ini adalah lapisan atas kulit yang terdiri daripada sel-sel epitelium. Ia tidak mengandungi saluran darah. Fungsi utamanya ialah menyediakan perlindungan, penyerapan nutrien, dan homeostasis. Dalam struktur, ia terdiri daripada epithelium skuamus keratinized yang terdiri daripada empat jenis sel: keratinosit, melanosit, sel-sel Merkel, dan sel-sel Langerhans ‘. Sel utama epidermis adalah keratinocyte, yang menghasilkan keratin. Keratin adalah sejenis protein yang membantu dalam fungsi perlindungan. Keratin juga merupakan protein kalis air. Berjuta-juta keratinosit yang mati disingkir keluar setiap hari. Majoriti lapisan kulit pada badan adalah keratinized, bermakna kalis air. Kulit yang tidak keratinized adalah lapisan kulit di bahagian dalam mulut. Sel-sel bukan keratinized membenarkan air untuk "tinggal" di atas struktur.

Protein keratin mengeraskan tisu epidermis kepada bentuk kuku. Kuku tumbuh dari kawasan nipis dipanggil matriks kuku; pertumbuhan kuku adalah 1 mm setiap minggu secara purata. Lunula adalah kawasan-bentuk bulan sabit pada pangkal kuku, warnanya lebih cerah kerana ia bercampur dengan sel-sel matriks.

DERMIS

Dermis merupakan lapisan tengah kulit, terdiri daripada kepadatan tisu penghubung yang tidak teratur dan tisu penghubung areolar seperti kolagen dengan elastin yang disusun dalam corak diffusely digabungkan. Dermis mempunyai dua lapisan. Satu adalah lapisan papillary iaitu lapisan dangkal dan terdiri daripada tisu perantara areolar. Yang lain adalah lapisan reticular iaitu lapisan dalaman dermis dan terdiri daripada kepadatan tisu perantara yang tidak teratur. Lapisan ini bertindak untuk membenarkan laluan molekul kepada lapisan atas, membolehkan regangan dan fleksibiliti, di samping menentang gangguan, kedutan, dan kenduran. Lapisan kulit ini menyediakan tapak untuk hujung saluran darah dan saraf. Banyak chromatophores juga disimpan di dalam lapisan ini, sebagai asas-asas struktur integumentari seperti rambut, bulu, dan kelenjar.

HYPODERMIS

Hypodermis adalah lapisan kulit yang terdalam dan tertebal. Ia terlipat ke dalam (invaginates) ke dalam dermis dan terselit kepada lapisan kedua, di atasnya, dengan kolagen dan elastin gentian. Ia terdiri daripada jenis-jenis sel yang khusus dalam pengumpulan dan penyimpanan lemak, yang dikenali sebagai adipocytes. Sel-sel ini dikumpulkan bersama dalam lobul yang dipisahkan oleh tisu penghubung.

FUNGSI

Sistem integumentari mempunyai pelbagai peranan dalam homeostasis .Semua sistem badan bekerja dengan cara yang saling mengekalkan keadaan dalaman penting untuk fungsi badan. Kulit mempunyai tugas penting untuk melindungi badan dan bertindak sebagai barisan pertama pertahanan badan melawan jangkitan, perubahan suhu, dan cabaran lain untuk homeostasis. Fungsi-fungsinya termasuklah:

·       Melindungi tisu dan organ-organ dalaman badan
·       Melindungi daripada pencerobohan oleh jangkitan organisma
·       Melindungi badan daripada dehidrasi
·       Melindungi tubuh daripada perubahan mendadak dalam suhu, mengekalkan homeostasis
·       Membantu mengeluarkan bahan-bahan buangan melalui peluh

·       Bertindak sebagai reseptor untuk sentuhan, tekanan, sakit, panas, dan sejuk
·       Melindungi badan daripada selaran matahari dengan rembesan melanin
·       Menjana vitamin D menerusi pendedahan kepada cahaya ultraungu
·       Menyimpan air, lemak, glukosa, dan vitamin D
·       Pembentukan sel-sel baru daripada strata germinativum untuk membaiki kecederaan kecil


PENYAKIT DAN KECEDERAAN


Kemungkinan penyakit dan kecederaan kepada sistem integumentari manusia termasuk:

·         Ruam
·         Lepuh
·         Kaki atlet (Athlete Foot)
·         Jangkitan
·         Selaran matahari (Sunburn)
·         Albinism
·         Jerawat
·         Herpes
·         Herpes labialis , biasanya dipanggil kudis sejuk
·         Impetigo
·         Rubella
·         Kanser
·         Psoriasis
·         Kanser kulit



MASALAH YANG BERKAIT DENGAN SISTEM INTEGUMENTARI 
(POINT RINGKAS)

Athlete Foot

Athlete Foot (juga dikenali sebagai kurap di kaki dan tinea Pedis) adalah jangkitan kulat yang menyebabkan kulit bersisik, mengelupas, dan kegatalan pada kawasan terjejas, dan dalam kes-kes yang teruk, pembengkakan dan pemotongan kaki. Ia adalah disebabkan oleh kulat dalam genus Trichophyton. Walaupun ia biasanya disebarkan pada kawasan umum yang lembap di mana orang berjalan tanpa alas kaki, seperti kawasan mandi, penyakit ini memerlukan persekitaran lembap yang panas, seperti di dalam kasut, untuk mengeram. Kulat ini hanya memberi kesan kepada kira-kira 0.75% daripada lazimnya (secara kerap) orang yang berkaki ayam.  Athlete Foot menyebabkan sisik, pengelupasan, dan gatal-gatal pada kulit yang terjejas. Lepuhan dan kulit merekah juga boleh membawa kepada terdedahnya tisu-tisu mentah, sakit, bengkak dan keradangan. Jangkitan bakteria sekunder boleh beriringan dengan jangkitan kulat, kadang-kadang memerlukan pengambilan antibiotik oral. 

Bisul (Abcess)

Bisul (bahasa Latin: abscessus) adalah sekumpulan nanah (neutrofil mati) yang terkumpul dalam rongga jaringan saluran darah setelah dijangkiti sesuatu (umumnya kerana bakteria atau parasit) atau bahan asing (seperti luka tembakan/ tikaman). Bisul adalah reaksi ketahanan dalam badan untuk menghindari daripada tersebarnya bahan asing dalam tubuh. Organisme atau bahan asing membunuh sel  dan sekitarnya, mengakibatkan keluarnya toksin. Toksin tersebut menyebabkan radang. Sel darah putih akan mengalir menuju ke tempat tersebut dan kemudiannya meningkatkan aliran darah di tempat tersebut. Struktur terakhir bisul adalah dinding bisul yang terbentuk oleh sel sihat untuk mencegah bahan asing tersebut memasuki ke dalam tubuh dan mencegah ia daripada menjangkiti sel lain. Namun, enkapsulasi ini berfungsi untuk mencegah sel imun untuk menyerang bakteria atau bahan asing dalam bisul.

Ekzema (Eczema)

Ekzema, sering dirujuk sebagai atopic dermatitis adalah satu bentuk dermatitis, atau keradangan pada epidermis (lapisan luar kulit).  Istilah ekzema digunakan secara meluas untuk pelbagai keadaan kulit yang berterusan. Ini termasuklah kekeringan dan ruam kulit yang berulang yang dicirikan oleh satu atau lebih daripada gejala-gejala ini: kemerahan, edema pada kulit (bengkak), gatal-gatal dan kekeringan, crusting, mengelupas, melepuh, kulit merekah, meleleh, atau pendarahan. Perubahan warna kulit sementara boleh muncul dan kadang-kadang disebabkan oleh parut kecederaan. Menggaru semasa penyembuhan luka boleh mengakibatkan parut dan boleh membesarkan ruam.

Herpes Simplex

Herpes simplex adalah penyakit virus dari keluarga herpesviridae  yang disebabkan oleh kedua-dua Herpes simplex virus jenis 1 (HSV-1) dan jenis 2 (HSV-2). Jangkitan virus herpes adalah dikategorikan kepada salah satu daripada beberapa masalah yang berbeza berdasarkan tapak jangkitan. Herpes Labialis, tanda-tanda yang kelihatan yang dipanggil cold sore(kudis sejuk) atau fever blister, adalah satu jangkitan pada muka atau mulut. Oral Herpes adalah bentuk jangkitan yang paling biasa berlaku. Genital Herpes, dikenali sebagai herpes, adalah jenis herpes yang kedua paling biasa berlaku. Gangguan lain seperti herpetic whitlow, herpes gladiatorum, ocular herpes, cerebral herpes infection encephalitis, Mollaret’s meningitis, neonatal herpes, dan juga Bell’s palsy, semuanya disebabkan oleh virus herpes simplex.

Jerawat (Acne)

Acne  vulgaris ( cystic acne atau jerawat biasa ) adalah penyakit biasa, dicirikan dengan kawasan kulit dengan seborrhea (kulit bersisik merah), comedones (blackhead dan whiteheads), papules (pinheads), pustules (jerawat), nodul (papules besar) dan mungkin juga parut. Kebanyakan jerawat menjejaskan kulit dengan kawasan yang padat dengan folikel minyak ; kawasan-kawasan ini termasuklah muka, bahagian atas dada, dan belakang. Jerawat yang teruk adalah keradangan, tetapi jerawat juga boleh ditunjukkan dalam bentuk noninflammatory. Luka-luka ini adalah disebabkan oleh perubahan dalam unit pilosebaceous, struktur kulit yang terdiri daripada folikel rambut dan yang berkaitan dengan kelenjar sebum, perubahan yang memerlukan rangsangan androgen .

Ketuat (Wart)

Ketuat adalah pertumbuhan kecil, kasar yang menyerupai bunga cauliflower atau lepuhan pepejal. Ia biasanya berlaku pada tangan atau kaki manusia, tetapi kerap juga berlaku di lokasi lain. Ketuat adalah disebabkan oleh jangkitan virus, khususnya oleh salah satu daripada pelbagai jenis papillomavirus manusia (HPV). Terdapat lebih kurang 10 jenis ketuat, kebanyakkan yang paling biasa berlaku dianggap tidak berbahaya. Ia mungkin mendapat ketuat dari orang lain, ianya berjangkit dan biasanya memasuki badan melalui kawasan kulit yang pecah. Biasanya ia hilang selepas beberapa bulan tetapi boleh bertahan selama bertahun-tahun dan boleh berulang.


Kudis (Scabies)

Scabies (dalam bahasa Latin : scabere , "menggaru"), adalah jangkitan kulit berjangkit  yang disebabkan oleh hama Sarcoptes scabiei. Saiz hama ini adalah kecil dan biasanya parasit ini bersarang di bawah kulit perumah, menyebabkan alahan dan kegatalan yang teruk. Jangkitan pada haiwan selain daripada manusia adalah disebabkan oleh spesies hama yang berlainan tetapi berkaitan, dan dipanggil Sarcoptic mange. Kudis diklasifikasikan oleh Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) sebagai satu penyakit berkaitan air.  Penyakit ini boleh dihantar daripada objek tetapi kerap kali disebarkan dengan sentuhan secara langsung dari kulit ke kulit, dengan risiko yang lebih tinggi sekiranya bersentuhana yang berpanjangan. Jangkitan awal memerlukan empat hingga enam minggu untuk menimbulkan gejala. Gejala Reinfection(jangkitan berulang), boleh dilihat dalam masa 24 jam. Kudis berkerak, yang sebelum ini dikenali sebagai Norwegian scabies, adalah jangkitan yang lebih teruk yang sering dikaitkan dengan immunosuppression (penenggelaman oleh system imun).

Lepuhan (Blister)

Lepuhan (blister) adalah kantung kecil berisis cecair di dalam lapisan atas kulit, biasanya disebabkan oleh gosokan yang kuat (geseran), melecur, pembekuan, terdedah kepada kimia atau jangkitan. Kebanyakan lepuh dipenuhi dengan cecair jernih yang dipanggil serum atau plasma. Walau bagaimanapun, lepuh boleh diisi dengan darah (dikenali sebagai lepuh darah ) atau dengan nanah (jika ia dijangkiti). Lepuh boleh terbentuk apabila kulit telah dirosakkan dengan geseran atau gosokkan, terdedah kepada haba, sejuk atau kimia. Cecair terkumpul antara epidermis -lapisan atas kulit -dan lapisan bawah. Cecair ini melapisi tisu di bawahnya, melindunginya dari kerosakan lanjut, dan membenarkan ia untuk sembuh. Penggunaan pita plastic, bukannya pita kertas yang tidak merengsa untuk menutup luka, seperti ulser, serta di bawah lapisan stoking pemampatan juga boleh menyebabkan lepuh, ini kerana pita plastik tidak membenarkan pengaliran udara dan haba berlebihan akan terkumpul dan tidak terbebas.

Psoriasis

Psoriasis adalah penyakit pengantara-imun yang memberi kesan kepada kulit. Ia merupakan satu keadaan penyakit sepanjang hayat. Buat masa ini tiada penawar, tetapi pelbagai rawatan boleh membantu untuk mengawal gejala-gejala.   Psoriasis berlaku apabila sistem imun tersalah menganggap sel kulit biasa sebagai patogen, dan menghantar isyarat palsu yang menyebabkan penghasilan sel-sel kulit baru secara berlebihan. Psoriasis tidak berjangkit. Walau bagaimanapun, psoriasis dikaitkan dengan peningkatan risiko strok, dan merawat paras lipid dalam darah yang tinggi  boleh membawa kepada pemulihan. Terdapat lima jenis psoriasis: plaque, guttate, inverse, pustular dan erythrodermic. Jenis yang paling biasa berlaku ialah psoriasis plak, biasanya dilihat sebagai tompok bersisik warna merah dan putih yang terdapat pada lapisan pertama atas epidermis (kulit). Sesetengah pesakit tidak mempunyai tanda-tanda atau gejala dermatologi.

Dalam psoriasis plak, kulit akan berkumpul dengan cepat di kawasan itu, yang memberikan penampilan perak-putih. Plak kerap berlaku pada kulit siku dan lutut, tetapi boleh menjejaskan pada mana-mana kawasan, termasuklah kulit kepala, tapak tangan dan tapak kaki, dan kemaluan. Berbeza dengan ekzema, psoriasis lebih cenderung ditemui di bahagian luar sendi. Kuku jari dan kuku kaki sering terjejas (psoriatic nail dystrophy) dan boleh dilihat sebagai tanda terpencil. Psoriasis juga boleh menyebabkan radang sendi, yang dikenali sebagai psoriatic arthritis. Antara 10% dan 30% daripada mereka yang menghidapi psoriasis juga mempunyai psoriatic arthritis.

Ruam (Rash)

Ruam adalah perubahan pada kulit yang menjejaskan warna, rupa atau tekstur. Ruam boleh terjadi setempat pada satu bahagian badan, atau menjejaskan keseluruhan kulit. Ruam boleh menyebabkan kulit berubah warna, gatal, menjadi panas, beralun, luka, kering, rekah atau menggelembung, bengkak dan boleh menyakitkan. Punca dan rawatan untuk ruam adalah berpelbagai. Diagnosis mesti mengambil kira perkara-perkara seperti kemunculan ruam, gejala-gejala lain, apa yang pesakit mungkin telah terdedah, pekerjaan, dan kejadiannya dalam ahli keluarga. Diagnosis boleh mengesahkan apa sahaja keadaan. Kehadiran ruam boleh menunjukkan tanda dan gejala yang berkaitan dengan diagnosis penyakit-penyakit tertentu. Sebagai contoh, ruam dalam demam campak adalah ruam erythematous, morbilliform, maculopapular yang bermula beberapa hari selepas demam bermula. Ia biasanya bermula di kepala dan merebak ke bawah.